عدم قطعیت ریزنگریUUT برای انواع مختلف تجهیزات آزمون
کمی کردن عدم قطعیت ریزنگری UUT می تواند بسته به طراحی و عملکرد دستگاه به طور قابل توجهی متفاوت باشد. ریزنگری یک دستگاه دیجیتال ممکن است مانند یک دستگاه آنالوگ ارزیابی نشود. علاوه بر این، ریزنگری دستگاه های مشابه بسته به نحوه استفاده از آن ممکن است متفاوت باشد. این امر باعث می شود ارزیابی عدم قطعیت ریزنگری منحصر به فرد باشد. در این پست، ما چندین نوع تجهیز و چگونگی اندازه گیری و ارزیابی ریزنگری آن ها را قبل از ترکیب عدم قطعیت آنها با مولفه های دیگر، بررسی می کنیم.
عدم قطعیت ریزنگری uut چرا مهم است
ریزنگری متناهی است. این کوچکترین مقدار افزایش یافته یا کوچکترین تقسیم فیزیکی است که یک ابزار نمایش می دهد یا علامت گذاری می شود. علاوه بر این، این محدودیت توانایی و کیفیت اندازه گیری ما است. هنگام انجام اندازه گیری های مقایسه ای (یعنی کالیبراسیون) بین استاندارد مرجع و واحد تحت آزمون (UUt)، نتایج توسط تجهیزاتی با کمترین ریزنگری محدود می شوند. بنابراین، مهم است که عدم قطعیت تفکیک پذیری را به درستی کمی کنیم و آن را در برآوردها و عبارات گزارش شده خود لحاظ کنیم.
عدم قطعیت ریزنگری uut دستگاه های دیجیتالی که گرد می شوند
دستگاه هایی که ارقام را گرد می کنند (مثلاً مولتی متر)، از سیگنال ورودی، پیوسته نمونه برداری می کنند و از ثبات هایی استفاده می کنند که رقم نمایش داده شده، کمترین اهمیت را می شمارند، متوسط می کنند و گرد می کنند. در اکثر دستگاه ها، کمترین رقم از گرد کردن معمولی به بالا یا پایین بدست می آیند. بنابراین، این مقدار برای نیم رقم هایی که برابر با پنج و بالاتر هستند، به سمت بالا و برای مقادیر نیم رقمی که چهار به پایین هستند، به سمت پایین گرد می شود. هنگامی که دستگاه های اندازه گیری به این روش کار می کنند، قابل قبول است که عدم قطعیت تفکیک پذیری را به عنوان یک دوم کمترین رقم در نظر بگیریم.
جایی که،
R = ریزنگری
Ures = عدم قطعیت ریزنگری
ures = عدم قطعیت ریزنگری استاندارد
عدم قطعیت ریزنگری uut دستگاه های دیجیتالی
دستگاه هایی که شمارش می کنند(مانند کرونومتر) گرد نمی کنند. در عوض آنها کمترین رقم قابل توجه را با شمارش در سری به طور معمول، در یک جهت افزایش می دهند. برای این نوع دستگاه ها، باید عدم قطعیت ریزنگری را با کوچک ترین مقدار افزایشی کمترین رقم تعیین کنیم.
عدم قطعیت ریزنگری دستگاه های آنالوگ قیاس
دستگاه های آنالوگ و قیاس، فاقد نمایشگر دیجیتال هستند. در عوض، آنها از یک مقیاس برای ارائه نشانه یا نمایشی از نتیجه اندازه گیری استفاده می کنند. ریزنگری اندازه گیری به خوانایی و فاصله افزایشی تقسیمات مقیاس بستگی دارد. اکثر دستگاه های آنالوگ دارای عدم قطعیت وضوح نصف کوچک ترین تقسیم مقیاس هستند. با این حال، تخمین عدم قطعیت ریزنگری را می توان با ابزارهایی مانند ذره بین یا دوربین و یا مهارت یک اپراتور با تجربه بهبود بخشید.
ریزنگری استاندارد های کاری
استانداردها (مثلاً بلوک های گیج) دستگاه هایی هستند که برای تولید یک مقدار تقریبی ساخته می شوند. این دستگاه ها ترازو یا نمایشگر ندارند. در عوض ارزش آنها به وسیله قابلیت ابزاری که آن را اندازه گیری می کند محدود می شود. بنابراین، نتیجه اندازه گیری ما با مقدار تایید شده استاندارد یا دستگاهی که برای اندازه گیری آن استفاده می شود، محدود می شود.
