منحنی های FN

بررسي اجمالي منحنی های FN

منحنی های FN ، نمايش تصويري از احتمال پيشامدهايي است كه سطح مشخصي از آسيب را براي جمعيت مشخصي ايجاد مي كند. اغلب اوقات به فراواني تلفات روي داده شده رجوع مي كنند.

منحني هاي FN فراواني تجمعي (F) را براي مواردي كه N يا تعداد بيشتري از جمعيت تحت تأثير باشند نشان مي دهد. ارزش بالاي N كه ممكن است رخ دهد با فراواني بالا F بسيار مورد علاقه است زيرا آنها ممكن است از نظر اجتماعي يا سياسي قابل پذيرش نباشد.

كاركرد

منحني هاي FN روشي براي نشان دادن نتايج تحليل ريسك است. خيلي از پيشامدها داراي پيشامدهاي كم با احتمال زياد و پيشامدهاي زيادي با احتمال كم هستند. منحني هاي FN نمايشي از سطح ريسك را فراهم مي كنند كه خطي اين طيف را بيان ميكند به جاي آنكه يك نقطه نشان دهنده يك جفت احتمال پيامد باشد.

منحني هاي FN براي مقايسه ريسك استفاده مي شوند، براي مثال مقايسه ريسك پيش بيني شده در برابر معيارهاي تعريف شده براي منحني FN ،يا مقايسه ريسك پيش بيني شده با داده هاي تاريخي حوادث، يا معيارهاي تصميم گيري (همچنين منحني N/F هم نمايش داده مي شود).

منحني هاي FN مي تواند براي طراحي هر سيستم يا فرآيند، يا براي مديريت سيستم هاي موجود استفاده شود.

ورودي ها

ورودي ها از موارد زير است:

• مجموعه جفت هاي احتمال پيامد براي دوره زماني؛
• استخراج داده از تحليل ريسك كمي كه تخمين احتمال را براي تعداد مشخصي از تلفات مي دهد؛
• داده از سوابق تاريخي و تحليل ريسك كمي.

فرآيند

داده هاي موجود بر روي گراف با تعداد مشخص تلفات (براي سطح مشخصي از آسيب، براي مثال مرگ) رسم مي شوند و طولي با احتمال تلفات N يا بيشتر را در مختصات شكل مي دهند. به علّت طيف بزرگ ارزش ها، هر دو محور معمولاً در مقياس لگاريتمي هستند.

منحني هاي FN از نظر آماري ممكن است از اعداد «واقعي» از خسارت هاي گذشته باشد يا از تخمين مدل ساده سازي محاسبه شده باشد. داده هاي استفاده شده و فرضيات ساخته شده ممكن است به معناي اين باشد كه دو نوع از منحني FN به اطلاعات مختلف نياز دارد و بايد به طور جداگانه و براي مقاصد مختلف مورد استفاده قرار گيرد. در كل، منحني هاي تئوري FN براي طراحي سيستم ها بسيار مفيد است و منحني آماري FN براي مديريت سيستم موجود خاصي بسيار مفيد است.

استخراج هر دو رويكرد مي تواند خيلي زمانگير باشد بنابراين غيرمعمول نيست كه از تركيبي از دو حالت استفاده شود. سپس داده هاي تجربي دقت نقاط تلفات شناخته شده و اتفاق افتاده را ثابت مي كند كه حوادث/سانحه در دوره زماني مشخص و تحليل ريسك كمي ديگر نقاط را با برون يابي و درون يابي مشخص مي كند.

نياز به درنظرگرفتن حوادث با فراواني كم و پيامدهاي بالا ممكن است به درنظرگيري دوره زماني بلند براي جمع آوري داده هاي كافي جهت تحليل مناسب نياز داشته باشد. اين ممكن است داده هاي موجود را دچار ترديد كند اگر پيشامد آغازين در طول زمان تغيير كند.

خروجي ها

خطي كه نشان دهنده ريسك در سراسر طيفي از ارزش هاي پيامدها است كه مي تواند با معيارهاي مناسب براي جمعيت مقايسه شود و سطح مشخصي از آسيب را مطالعه كند.

نقاط قوت و محدوديت ها

منحنی های FN روش مناسب براي بيان اطلاعات ريسك است كه مي تواند توسط مديران و طراحان سيستم به منظور كمك به تصميم گ يري در مورد ريسك و سطوح ايمني استفاده شود. اين روش مفيد براي بيان اطلاعات فراواني و پيامد در روشي دسترس پذير است.

منحنی های FN  براي مقايسه ريسك شرايط مشابه كه داده كافي براي آنها در دسترس است مناسب است. آنها نبايد براي مقايسه ريسك هاي با انواع مختلف و مشخصات گوناگون استفاده شوند در شرايطي كه داده هاي كمي و كيفي متفاوت وجود دارد.

محدوديت منحنی های FN اين است كه در رابطه با طيف اثرات يا نتايج سانحه بيشتر از تعداد افراد تحت تأثير نمي گويد و براي شناسايي راه هاي متفاوت كه سطح آسيب ممكن است روي دهد، هيچ روشي وجود ندارد. آنها نوعي پيامد مشخص را تصوير مي كنند كه معمولاً آسيب به افراد است.

منحني هاي FN روش ارزيابي ريسك نيستند، اما روشي براي نشان دادن نتايج ارزيابي ريسك هستند.

آن ها روش مناسب براي نشان دادن نتايج ارزيابي ريسك هستند اما نياز به آماده سازي توسط تحليل گر ماهر دارند و اغلب براي غيرمتخصصين تفسير و ارزشيابي آن دشوار است.