تغییر عدم قطعیت هدف با مقدار کمیت
اگر عدم قطعیت هدف، تنها براي بعضی از مقادیر کمیت تعریف شده باشد، عملکرد اندازه گیري می بایست در سرتاسر بازه مقادیر کمیت بازبینی شود. در این حالت تغییر مورد انتظار عدم قطعیت با کمیت، همراه با مقدار utg تعریف شده براي بعضی از کمیت هاي خاص، براي تعریف utg (هدف قطعیت هدف) کل بازه مورد استفاده قرار میگیرد.
عدم قطعیت، U ،تمایل دارد اندکی با کمیت افزایش یابد، وتنها در بازه هاي کمیت باریک است که به طور تقریبی ثابت باقی می ماند. براي سادگی، در بسیاري موارد فرض بر این است که عدم قطعیت بین پنج مرتبه کمتر (5/Q (و پنج مرتبه بیشتر (5Q (از یک مقدار کمیت Q) یعنی از 5Q تا 5/Q) (شکل 2a ) ثابت باقی می ماند.
عدم قطعیت نسبی، U، وقتی مقدار کمیت افزایش می یابد، کاهش یافته که این کاهش از LOD تا حدود 2LOQ بیشتر خود را نشان می دهد. عدم قطعیت نسبی بالاي سطح 2LOQ ،تمایل دارد که به طور تقریبی ثابت باقی بماند. (شکل 2b)
این روندهاي معمول، نشان می دهند که تنظیم عدم قطعیت نسبی هدف در یک مقدار کمیت بالاي این سطح عملی بوده و یک عدم قطعیت تا پنج مرتبه پایین این سطح قابل کاربرد می باشد. (مثال 8 ) در بسیاري موارد، عدم قطعیت هدف حتی می تواند در مقادیر باز هم پایین تر قابل کاربرد باشد، چرا که عدم قطعیت تمایل دارد که با کاهش کمیت کاهش یابد.
از آنجا که عدم قطعیت هدف به ویژه در حد مشخصه مهم است، لذا کارآمدي عدم قطعیت هدف در هر برون یابی تا آن مقدار بحرانی، می بایست لحاظ شود.
