![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-10.png)
در توزیع احتمال مثلثی، احتمال وجود مقدار واقعی در مقدار بیان شده (مرکز توزیع) حداکثر است و احتمال به طور یکنواخت از مقدار بیان شده به بیرون (کرانه های توزیع) کاهش می یابد و در انتهای نقطه محدوده صفر می شود. با در نظر گرفتن مقدار واقعی به عنوان مبدأ و نیمه دامنه به عنوان +_a، احتمال توزیع مقدار واقعی به طور یکنواخت از -a به مقدار مرکزی افزایش مییابد، در مقدار اعلام شده حداکثر میشود و به طور یکنواخت تا +a به صفر کاهش مییابد.
از نظر ریاضی تابع احتمال مثلثی Fx به صورت زیر تعریف می شود:
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-8.png)
میانگین تابع احتمال مثلثی به صورت زیر داده شده است:
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-9.png)
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-10.png)
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-11.png)
واریانس 2 توزیع مثلثی
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-12.png)
در اینجا ، چون میانگین دوباره صفر است، x2 مجذور انحراف از میانگین است. انتگرال در محدوده ای که Fx غیر صفر است گرفته می شود که به ما می دهد
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-13.png)
بنابراین عدم قطعیت استاندارد، که برابر با انحراف معیار است، برابر است با:
![](https://ghaaemi.ir/wp-content/uploads/2023/02/image-14.png)
منبع توزیع احتمال مثلثی:عدم قطعیت اندازه گیری