اساس ISO GUM توصیه INC-1، 1980 است. عدم قطعیت در نتیجه یک اندازه گیری به طور کلی شامل چندین مؤلفه است که ممکن است با توجه به روشی که مقادیر عددی آنها برآورد می شود به دو دسته گروه بندی شوند.
(الف) آنهایی که با روش آماری ارزیابی می شوند (در این مورد، انحراف معیار با گرفتن جذر میانگین مجموع مجذور انحرافات از میانگین محاسبه می شود) که مشاهدات مکرر است.
ب) آنهایی که با ابزارهای دیگر ارزیابی می شوند.
همیشه یک تناظر ساده بین طبقه بندی به دسته های A یا B و طبقه بندی قبلی به عدم قطعیت های “تصادفی” و “سیستماتیک” وجود ندارد. اصطلاح “عدم قطعیت سیستماتیک” می تواند گمراه کننده باشد و باید از آن اجتناب کرد.
هر گزارش تفصیلی عدم قطعیت باید شامل فهرست کاملی از مؤلفه ها باشد که برای هر کدام روش مورد استفاده برای به دست آوردن مقدار عددی آن را مشخص کند.
موافه های دسته A با واریانس های تخمینی s2p (یا انحرافات استاندارد تخمینی sp) و تعداد درجات آزادی مشخص می شوند. در صورت لزوم، کوواریانس تخمین زده شده باید داده شود.
اجزای نوع B باید با مقادیر u2 مشخص شوند
uj، که ممکن است به عنوان تقریبی به واریانس های مربوطه در نظر گرفته شود که وجود آنها فرض می شود. ممکن است کمیت‌های u2j مانند واریانس و کمیت‌های uj مانند انحراف معیار در نظر گرفته شوند. در صورت لزوم، کوواریانس ها باید به روشی مشابه برآورد شوند.
عدم قطعیت ترکیبی باید با مقدار عددی به دست آمده با استفاده از روش معمول برای ترکیب واریانس ها مشخص شود. عدم قطعیت ترکیبی و اجزای آن باید در قالب “انحرافات استاندارد” بیان شود.
اگر برای کاربردهای خاص، لازم باشد عدم قطعیت ترکیبی را در یک ضریب ضرب کنیم تا یک عدم قطعیت بسط یافته به دست آید، در این صورت ضریب استفاده شده باید همیشه بیان شود.
به عنوان یک اقدام بعدی، سازمان بین المللی استاندارد (ISO)، کمیسیون بین المللی الکتروتکنیکی (ICE)، فدراسیون بین المللی شیمی بالینی و پزشکی آزمایشگاهی، اتحادیه بین المللی شیمی کاربردی و (IUPAC)، بین المللی اتحادیه فیزیک محض و کاربردی (IUPAP)، سازمان بین‌المللی اندازه‌شناسی قانونی(OIML) و دفتر بین‌المللی اوزان و مقیاس ها (BIPM) دست به دست هم دادند تا کمیته مشترکی برای راهنماها در اندازه‌شناسی (JCGM) برای تهیه سند تشکیل دهند. سند “راهنمای بیان عدم قطعیت در اندازه گیری (GUM)” اولین بار در سال 1993 منتشر شد و در سال 1995 با اصلاحات جزئی تجدید چاپ شد.
