1-کالیبراسیون تجهیزات
جهت تعیین فواصل زمانی کالیبراسیون تجهیزات ilac و oiml طی راهنماهای ilac-g24 و oiml-d10 به بیان راهنماها و معیار هایی جهت تعیین فواصل کالیبراسیون پرداخته اند. در مطلب ذیل روش های تعیین و بازنگری فواصل کالیبراسیون را فرا میگیریم.
کالیبراسیون بیش از اندازه باعث هدر رفت وقت، انرژی و صرف هزینه های فراوان و همچنین متوقف شدن فعالیت ها می گردد.
همچنین از طرفی تعلل و تاخیر در زمان کالیبراسیون تجهیزات نیز باعث تاثیر منفی در نتایج، عملکرد ضعیف و پایین آمدن کیفیت فعالیت ها میگردد.
پس لزوم حفظ تعادل میان فواصل کالیبراسیون و مشخص نمودن بهترین زمان ممکن جهت کالیبراسیون تجهیزات امری مهم و ضروری می باشد.
2-تعیین فاصله اولیه کالیبراسیون
مبنای تصمیم گیری اولیه در خصوص تعیین فواصل زمانی کالیبراسیون تجهیزات عموماً بر اساس علم مهندسی می باشد
حداقل عواملی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از
1- توصیه سازنده تجهیزات
2-گستردگی و دشواری استفاده
3- تأثیر محیط
4-درستیِ موردنظر در اندازه‌گیری
3-بازنگری فواصل کالیبراسیون
الف- تنظیم خودکار یا پلکانی
پس از هر (کالیبراسیون) در صورتی که دستگاه در محدوده‌ی مجاز خطا قرار گیرد فاصله‌ی بعدی کالیبراسیون افزایش می‌یابد و اگر خارج از محدوده‌ی مجاز خطا باشد فاصله کالیبراسیون کاهش خواهد یافت این روش “پلکانی” نامیده می شود و می‌تواند تنظیم سریع فواصل زمانی را در پی داشته باشد.
ب- روش نمودار کنترل
در روش نمودار کنترلی نقاط کالیبراسیون مشابه را از هر کالیبراسیون انتخاب نموده و نتایج را نسبت به زمان ترسیم می نماییم. مقادیر پراکندگی و رانش از روی نمودارِ حاصل محاسبه می‌شوند. رانش را معمولاً به صورتِ مقدار میانگین در یک فاصله‌ی زمانیِ کالیبراسیون و در مورد تجهیزات بسیار پایدار در چند فاصله‌ی زمانی کالیبراسیون، محاسبه می‌کنند.
ج- روش زمان تقویمی
در این روش، ابتدا تجهیزات اندازه‌گیری بر مبنای شباهت ساختاری و شباهت میزان پایداری و قابلیت اطمینانی که از آن‌ها انتظار می‌رود گروه‌بندی شده و سپس فاصله زمانی کالیبراسیونی که به هر گروه اختصاص داده می‌شود ابتدا بر مبنای علم مهندسی مشخص می گردد چنانچه زیرگروهِ خاصی از تجهیزات وضعیت مشابهی با سایر اقلام آن گروه ندارد، این زیرگروه باید به گروه دیگری منتقل شود که فاصله‌ی زمانی تأیید کالیبراسیون دیگری دارد.
د-روش مدتِ بهره‌گیری
فاصله‌ی زمانی کالیبراسیون، بر خلاف زمان سپری شده‌ی تقویمی، بر حسب ساعات کارکرد دستگاه بیان می‌شود
ه-آزمون در حال خدمت (جعبه‌ی سیاه)
این روش می‌تواند در فاصله‌ی میان کالیبراسیون های کامل، اطلاعات سودمندی در مورد مشخصات تجهیزات اندازه‌گیری فراهم آورد، و افزون بر آن رهنمودی در مورد مناسب بودن برنامه‌ی تأیید به دست دهد. این روش صورت دیگری از روش‌های ۱ و ۲ و به ویژه برای دستگاه‌های پیچیده مناسب است. پارامترهای مهم به طور مکرر (یک یا چند بار در روز) به وسیله‌ی تجهیزات کالیبراسیون با یک “جعبه‌ی سیاه” (مخصوصِ نظارتِ پارامترهای یادشده) بررسی می‌شود. چنانچه با استفاده از جعبه‌ی سیاه معلوم شود که دستگاه اندازه‌گیری نامنطبق است، دستگاه مزبور برای تأیید کامل ارسال می‌شود. مزیت بزرگ این روش آن است که تجهیزات اندازه‌گیری در بیش‌ترین زمان ممکن در دسترس کاربران قرار دارد
