پس از انتخاب یک توزیع احتمال، میتوانید معادله مورد نیاز برای تبدیل هر عامل عدم قطعیت به معادل انحراف استاندارد را شناسایی کنید. این کار هر منبع عدم قطعیت را به سطح 1 سیگما (یعنی فاصله اطمینان 68.27٪) کاهش میدهد، بنابراین میتوانید آنها را به درستی با استفاده از روش GUM در مرحله بعد ترکیب کنید.
نحوه تبدیل عدم قطعیت به انحراف استاندارد
برای تبدیل اجزای عدم قطعیت به انحراف استاندارد، مراحل ذکرشده در زیر را دنبال کنید:
- یک توزیع احتمال به هر منبع عدم قطعیت اختصاص دهید.
- مقسم توزیع احتمال انتخاب شده را پیدا کنید.
- هر منبع عدم قطعیت را بر مقسم آن تقسیم کنید.
برای یافتن تقسیم کننده مرتبط با توزیع احتمالی که از طریق دسته بندی منابع عدم قطعیت انتخاب کردید، به نمودار صفحه بعد مراجعه کنید.
سپس، اجزای عدم قطعیت خود را به مقسم مناسب تقسیم کنید تا آنها را به عدم قطعیت استاندارد تبدیل کنید. پس از آن، همه سهمهای شما باید در یک سطح اطمینان (یعنی یک سیگما -معادل انحراف استاندارد با فاصله اطمینان 68.27%) باشد.
از چه مقسمی برای تبدیل عدم قطعیت استفاده کنیم؟
برای تبدیل عدم قطعیت به انحراف استاندارد، بهتر است اطلاعات بیشتری در مورد توزیع احتمالات و مقسمهای مرتبط با آنها داشته باشیم.
توزیع نرمال
اگر توزیع نرمال را انتخاب کنید، عدم قطعیت خود را باید بر ضریب پوشش مرتبط با آن، (K) تقسیم کنید.
از جدول JCGM 100:2008، ضمیمه G استفاده کنید.
برای تعیین اینکه از چه عامل پوششی باید استفاده کنید، به منابع عدم قطعیتی که در حال ارزیابی آنها هستید نگاهی دقیق بیندازید. به طور معمول، سهمهای شما فاصله اطمینان 95%، 68%، 99%، خواهند داشت. این بدان معنی است که شما به ترتیب، از مقسم 2، 1یا 2.567 باید استفاده کنید.
توزیع مستطیلی
اگر توزیع مستطیلی را انتخاب کنید، مؤلفه عدم قطعیت خود را باید بر جذر 3 یا 1.7321 تقسیم کنید.
توزیع Uشکل
اگرتوزیع Uشکل را انتخاب کنید، مؤلفه عدم قطعیت خود را باید بر جذر 2 یا 1.4142 تقسیم کنید.
توزیع مثلثی
اگرتوزیع مثلثی را انتخاب کنید، مولفه عدم قطعیت خود را باید بر جذر 6 یا 2.4495 تقسیم کنید.
توزیع درجه دوم
اگر توزیع درجه دوم را انتخاب کنید، مولفه عدم قطعیت خود را باید بر جذر 5 یا 2.2361 تقسیم کنید.
توزیع لگاریتمی-نرمال
اگر توزیع لگاریتمی-نرمال را انتخاب کنید، مؤلفه عدم قطعیت خود را باید بر2.3750 تقسیم کنید.
توزیع ریلی
اگرتوزیع ریلی را انتخاب کنید، مولفه عدم قطعیت خود را باید بر 2.4477 تقسیم کنید.
مدیریت مولفه ها با واحدهای اندازه گیری مختلف
مهمترین چیزی که باید هنگام تبدیل عدم قطعیت به معادلهای انحراف استاندارد به خاطر بسپارید این است که مطمئن شوید همه انحرافات استاندارد در واحدهای اندازه گیری یکسان هستند. این کار قبل از محاسبه عدم قطعیت ترکیبی بسیار مهم است. در غیر این صورت، عدم قطعیت تخمینی شما صحیح نخواهد بود.
شما نمیتوانید عدم قطعیت ها را با واحدهای اندازه گیری مختلف ترکیب کنید
(بدون استفاده از ضرایب حساسیت)
اگر مولفه هایی با واحدهای اندازه گیری متفاوت دارید، باید از ضرایب حساسیت برای تبدیل آنها به واحدهای اندازه گیری که با نتیجه اندازه گیری یا عبارتی نسبت به نتیجه اندازه گیری مطابقت دارند، استفاده کنید (مثلاً درصد)
این اشتباهی است که بسیاری از افراد هنگام تخمین عدم قطعیت اندازه گیری مرتکب میشوند.
بنابراین، قبل از محاسبه عدم قطعیت استاندارد ترکیبی، حتما این مورد را بررسی کنید.
ضرایب حساسیت
اگر میخواهید در مورد ضرایب حساسیت بیشتر بدانید، فقط روی پیوند زیر کلیک کنید تا راهنمای من در مورد ضرایب حساسیت را بررسی کنید.