قواعد تصمیم گیری برای آزمون های کیفی
در برخی از سناریوهای آزمون، عدم قطعیت در نتیجه نهایی وجود ندارد. در عوض، نتیجه تحت تأثیر شرایط انجام آزمون و منوط به عدم قطعیت اندازه گیری است.
به عنوان مثال، فرض کنید که جهت آزمون بسته بندی، برای حمل و نقل یک وسیله شکستنی، بسته بندی باید حاوی نوع خاصی از بطری شیشه ای باشد، و سپس در شرایط مشخص، قبل از باز کردن بسته بندی، زمین انداخته شده و بطری از نظر آسیب دیدگی بررسی میشود.
مشخصات و قاعده تصمیم گیری ممکن است به شرح زیر تعریف شود:
مشخصات برای آزمون درستی بسته بندی حاوی یک بطری شیشه ای:
بطری بسته بندی شده باید در شرایط زیر سالم بماند:
– ارتفاع ℎ در محدوده 0.99 متر تا 1.05 متر.
– دما 𝑇 در محدوده 18 تا 23 درجه سلسیوس.
قواعد تصمیم گیری
چندین قاعده برای در نظر گفتن عدم قطعیت اندازه گیری، که قبلا توسط آزمایشگاه ارزیابی شده است، میتواند ایجاد شود.
برای مثال:
“قبول“: اگر بطری شکسته نشود و شرایط اندازه گیری مطابق با معیارهای پذیرش ساده برای ℎ و 𝑇 باشد (یعنی 1.05متر ≤ ℎ ≤0.99 متر؛ 18 درجه سلسیوس ≤ 𝑇 ≤ 23 درجه سلسیوس) ، همچنین به شرط𝑢 (ℎ) ≤ 0.5 سانتی متر، (𝑇) ≤ 0.5 C )
در غیر این صورت “رد“
توجه داشته باشید، همانطور که در بالا نشان داده شد، یک قاعده تصمیم گیری به اصطلاح “پذیرش ساده”، قاعده ای است که در آن بازه پذیرش (دامنه مقادیر اندازه گیری پذیرفته شده)، همان بازه رواداری است. به طور جداگانه، یک قاعده تصمیم گیری پذیرش ساده، الزامات یک قاعده تصمیم گیری تعریف شده در ISO / IEC 17025: 2017 را در بر نمیگیرد، زیرا عدم قطعیت اندازه گیری به طور مستقیم یا غیرمستقیم در نظر گرفته نمیشود.
از طرف دیگر، قاعده تصمیم گیری میتواند از نظر احتمال انطباق برای شرایط آزمون بیان شود، برای مثال:
“قبول“: اگر بطری شکسته نشود و احتمال انطباق، pc > 99% برای شرایط آزمون ℎ و 𝑇 وجود داشته باشد ؛ در غیر این صورت “رد”
