داده های نوع A برای تجزیه و تحلیل عدم قطعیت

نحوه جمع آوری داده های نوع A برای تجزیه و تحلیل عدم قطعیت

 آزمایشگاه‌ ها معمولا برای محاسبه و تخمین عدم قطعیت اندازه‌ گیری مشکل دارند. یکی از رایج ترین مشکلاتی که من با آن مواجه می شوم این است که آزمایشگاه ها مطالعات تجدید پذیری را انجام نمی دهند (یعنی جمع آوری داده های نوع A، Gauge R&R و غیره). در نتیجه، داده های بسیار کمی برای ایجاد تخمین های مطمئن از عدم قطعیت در نتایج اندازه گیری وجود دارد.

امروزه، نهادهای اعتبار بخشی (AB) نیاز دارند که عوامل عدم قطعیت تصادفی در برآورد اظهارات توانمندی کالیبراسیون و اندازه‌ گیری (CMC) لحاظ شوند. آزمایشگاه‌ هایی که این عوامل را حذف می‌ کنند ممکن است اخطاری مبنی بر عدم انطباق (به عنوان مثال عدم برآورد الزامات) دریافت کنند. برای حل این مشکل و آماده کردن شما برای ارزیابی بعدی، به شما نشان خواهم داد که چگونه داده‌ های مورد نیاز برای تعیین کمیت عوامل عدم قطعیت تصادفی خود را جمع‌ آوری، ثبت و تجزیه و تحلیل کنید.

هدف چیست؟

هدف جمع آوری داده های کافی برای تعیین کمی پارامترهای زیر است.

1 | تکرارپذیری – دقت کوتاه مدت اولیه برای یک سیستم اندازه گیری

2 | تجدید پذیری- تنوع روز به روز برای یک سیستم اندازه گیری

3 | پایداری – متغیر اجرا به اجرا برای یک سیستم اندازه گیری

 

چگونه داده ها را جمع آوری کنیم؟

با استفاده از یک طرح آزمایشی تو در تو، ما قادر خواهیم بود تنوع را در سه سطح به طور موثر ارزیابی کنیم.

سطح 1: تکرارپذیری

تعداد ‘n’ اندازه گیری های تکراری را انجام دهید و نتایج را ثبت کنید. میانگین، انحراف معیار و درجات آزادی مجموعه داده را محاسبه کنید. نتایج را مطابق شکل زیر ثبت کنید.

سطح 2: تکرارپذیری

آزمایش‌های سطح 1 (تکرارپذیری) را برای تعداد ‘n’ روز متوالی تکرار کنید و نتایج را ثبت کنید. این به عنوان “Run 1” شناخته می شود. میانگین، انحراف معیار و درجات آزادی همه میانگین های ثبت شده در سطح 1 را محاسبه کنید. نتایج را در جدول جدیدی به نام سطح 2، همانطور که نشان داده شده است، ثبت کنید.

سطح 3: پایداری

آزمایش های سطح 1 و سطح 2 را برای تعداد n اجرا تکرار کنید و نتایج را ثبت کنید. میانگین، انحراف معیار و درجات آزادی تمام میانگین های ثبت شده در سطح 2 را محاسبه کنید. نتایج را مطابق شکل در جدول جدیدی به نام سطح 3 ثبت کنید.

چگونه داده ها را تجزیه و تحلیل کنیم؟

برای سطح 1، تکرارپذیری، از روش “واریانس ترکیبی” برای محاسبه تکرارپذیری (s1) و درجات آزادی از مقادیر ثبت شده انحراف استاندارد استفاده کنید.

برای سطح 2،تجدیدپذیری، از روش “واریانس ترکیبی” برای محاسبه تجدیدپذیری(s2) و درجات آزادی از مقادیر ثبت شده انحراف استاندارد استفاده کنید.

برای سطح 3، پایداری، از مقادیر ثبت شده انحراف معیار و درجات آزادی برای تعیین کمیت پایداری (s3) استفاده کنید.

اکنون که یک طرح آزمایشی را شناسایی کرده‌ ایم و نحوه جمع‌ آوری، ثبت و تجزیه و تحلیل داده‌ های نوع A خود را پوشش داده‌ ایم، من شما را تشویق می‌ کنم که رویه‌ ای ایجاد کنید و از این روش استفاده کنید.