لودر سایت

اشتباهات عدم قطعیت

اشتباهات عدم قطعیت در محاسبه آن

10 اشتباه وحشتناکی که باید از آنها اجتناب کنید

مقدمه

محاسبه عدم قطعیت آسان نیست. این مهارتی است که برای تسلط بر آن نیاز به آموزش و ساعت ها تمرین دارید. به همین دلیل است که جزء 10 عدم انطباق اول در ممیزی های  ISO/IEC 17025 است، در این پست اشتباهات عدم قطعیت را شرح خواهیم داد.

 

چه مبتدی باشید و چه متخصص در محاسبه عدم قطعیت، مطمئنم که اشتباه کرده اید. در واقع، من در طول این سال ها حتی چندین اشتباه مرتکب شده ام.

 

با این حال، هدف درس گرفتن از اشتباهات است. بهترین بخش درس گرفتن از اشتباهات این است که آنها نباید اشتباه شما نیز باشند. شما می توانید از اشتباهات دیگران درس بگیرید. مزیت این کار این است که می توانید فرآیندهای خود را به قیمت دردها و ناامیدی های دیگران بهبود بخشید.

 

خیلی خوب به نظر می رسد، درست است؟

 

خوب، در این پست قصد دارم به شما کمک کنم توانایی خود را برای محاسبه عدم قطعیت بهبود بخشید. من قصد دارم 10 اشتباه رایجی که آزمایشگاه ها هنگام محاسبه عدم قطعیت اندازه گیری مرتکب می شوند را به شما نشان دهم. به علاوه، من به شما آموزش می دهم که چگونه از این اشتباهات جلوگیری کنید.

 

در نتیجه، باید بیاموزید که چگونه این اشتباهات را از محاسبات عدم قطعیت خود حذف کنید و در طول ممیزی ISO/IEC 17025 از عدم انطباق ها جلوگیری کنید.

 

اگر آماده یادگیری هستید، بیایید شروع کنیم.

 

زمینه

من 14 سال در صنعت علم اندازه گیری هستم. با این حال، من تا سال 2008 نحوه محاسبه عدم قطعیت را یاد نگرفتم.

 

وقتی برای اولین بار شروع کردم، محاسبات عدم قطعیت من عالی نبود. بودجه‌ های عدم قطعیت من وحشتناک به نظر می‌ رسند و مولفه های کافی برای اندازه‌ گیری عدم قطعیت را شامل نمی‌ شدند. قطعاً چند سال طول کشید تا در این کار،  مهارت پیدا کنم. در آن مدت، من اشتباهات بسیار احمقانه ای مرتکب می شدم.

 

بنابراین، تصمیم گرفتم شروع به مستندسازی اشتباهاتی کنم که مرتکب شدم و آنها را پیگیری کنم. در نتیجه، توانستم تشخیص دهم که کدام اشتباهات را مرتباً تکرار می کنم. بنابراین، من چک لیست هایی ایجاد کردم تا به من در انجام بررسی های تضمین کیفیت برای جلوگیری از این اشتباهات کمک کند.

 

علاوه بر این، من کارکنانم را زیر نظر گرفتم و اشتباهاتی را که معمولاً هنگام تخمین عدم قطعیت مرتکب می‌ شدند، پیگیری کردم. با این اطلاعات، می‌ توانم تلاش‌ های آموزشی آنها را برای هدف‌ گیری این خطاها و بهبود توانایی آنها در محاسبه عدم قطعیت متمرکز کنم.

 

با این حال، به همین جا بسنده نکردم. من شروع به درخواست داده‌ های آماری (نتایج ممیزی) از سازمان‌ های اعتبار دهی ISO/IEC 17025 کردم تا ببینم آزمایشگاه‌ های دیگر چه چیزی محاسبه کرده اند.

 

من حتی تمام اشتباهاتی را که مشتریانم در طول سال ها مرتکب شده اند، زیر نظر گرفته و ردیابی کرده ام.

 

از تمام داده‌ هایی که جمع‌ آوری کرده‌ ام، توانستم فهرستی از ۲۵ اشتباه رایج را که مردم هنگام تخمین عدم قطعیت اندازه‌ گیری مرتکب می‌ شوند، تهیه کنم. امروز قصد دارم 10 اشتباه اصلی را با شما در میان بگذارم تا بتوانید از انجام این اشتباهات اجتناب کنید و تخمین عدم قطعیت خود را بهبود بخشید.

 

رایج ترین اشتباهات هنگام محاسبه عدم قطعیت

در طول سال‌ ها، فهرستی از اشتباهاتی که مردم هنگام محاسبه عدم قطعیت مرتکب می‌ شوند، تهیه کرده‌ ام. در لیست زیر من ده اشتباه برتر را آورده ام.

 

  1. عدم محاسبه عدم قطعیت یا در نظر نگرفتن بودجه عدم قطعیت
  2. پیروی نکردن از روش GUM برای محاسبه عدم قطعیت
  3. عدم قابلیت ردیابی اندازه گیری
  4. در نظر نگرفتن داده های عدم قطعیت نوع A 
  5. در نظر نگرفتن همه تأثیرات بر عدم قطعیت اندازه گیری
  6. ترکیب واحدهای اندازه گیری ناسازگار
  7. عدم به روز رسانی بودجه های عدم قطعیت شما
  8. استفاده از مشخصات عدم قطعیت سازنده 
  9. عدم گزارش عدم قطعیت به دو رقم قابل توجه
  10. گزارش عدم قطعیت کوچکتر از عدم قطعیت CMC شما
  1. عدم محاسبه عدم قطعیت یا عدم قطعیت بودجه

مشکل اشتباهات عدم قطعیت

یکی از بزرگترین اشتباهاتی که آزمایشگاه ها مرتکب می شوند این است که عدم قطعیت اندازه گیری را محاسبه نمی کنند. این بدان معناست که آنها موارد زیر را ندارند;

  • بودجه های عدم قطعیت،
  • محاسبات عدم قطعیت،
  • برآورد عدم قطعیت در گزارش های آزمون یا کالیبراسیون آنها.

بسیاری از آزمایشگاه‌ ها ماه‌ ها وقت خود را برای آمادگی ممیزی تایید صلاحیت ISO/IEC 17025 صرف می‌ کنند، اما هرگز عدم قطعیت را محاسبه نمی‌ کنند یا یک بودجه عدم قطعیت ایجاد نمی‌ کنند.

در نتیجه، آنها چندین ماه بعد از ارزیابی خود را صرف محاسبه عدم قطعیت برای دامنه تایید صلاحیت خود می کنند. در برخی موارد، آزمایشگاه آنقدر طول می کشد تا فرآیند را تکمیل کند که یک ممیزی کاملا جدید انجام می شود.

 

عدم محاسبه عدم قطعیت یک اشتباه گران قیمت است. زمان و هزینه ای که برای رفع این مشکل صرف می شود بهتر می توانست در جای دیگری هزینه شود.

 

چطوری میشه این مشکل را رفع کرد

برای رفع این مشکل، برنامه ای ایجاد کنید تا برای ممیزی ISO/IEC 17025 خود آماده شوید. مطمئن شوید که همه الزامات درخواست خود و همه سیاست ها و الزامات سازمان اعتبار دهی خود را بخوانید.

 

در مرحله بعد، مطمئن شوید که یک دامنه پیشنهادی برای تایید صلاحیت خود ایجاد کرده اید. هنگامی که دامنه کامل شد، اکنون می دانید که چه توابع اندازه گیری به بودجه های عدم قطعیت نیاز دارند.

 

اکنون، عدم قطعیت را برای هر پارامتر اندازه گیری که در محدوده دامنه تایید صلاحیت  پیشنهادی شما قرار دارد، محاسبه کنید. اگر دامنه شما برای تکمیل به موقع آنقدر بزرگ است، روی حیاتی ترین عملکردهای اندازه گیری تمرکز کنید که باید آنها را تأیید کنید.

 

اگر مطمئن نیستید که کدام توابع اندازه گیری مهم ترین هستند، اجازه دهید نیازهای مشتریانتان راهنمای شما باشد.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. یک طرح برای ممیزی ISO/IEC 17025 ایجاد کنید،
  2. قوانین و الزامات سازمان اعتبار دهی خود را بخوانید،
  3. ایجاد یک محدوده پیشنهادی برای اعتبار دهی،
  4. بودجه عدم قطعیت برای هر تابع در دامنه پیشنهادی خود را ایجاد کنید.

 

  1. پیروی نکردن از روش GUM برای محاسبه عدم قطعیت

مشکل

یکی دیگر از اشتباهات رایج آزمایشگاه ها در برآورد عدم قطعیت این است که از روش GUM استفاده نمی کنند.

 

GUM مخفف راهنمای بیان عدم قطعیت در اندازه گیری (GUM) است. این رایج ترین روشی است که توسط آزمایشگاه های کالیبراسیون و آزمون برای تخمین عدم قطعیت ISO/IEC 17025 استفاده می شود. در واقع، بیشتر مقالات و راهنما های من بر اساس روش GUM هستند.

 

اگر از این روش استفاده نمی کنید، خود را برای دریافت عدم انطباق در طول ارزیابی آماده کنید. مگر اینکه بتوانید به اندازه کافی دلیل عدم استفاده از آن را توجیه کنید.

چطوری میشه اینو تعمیر کرد

برای رفع این مشکل، با مطالعه راهنمای بیان عدم قطعیت در اندازه گیری، نحوه استفاده از روش GUM را بیاموزید. در مرحله بعد، آنچه را که آموخته اید در عمل پیاده کنید. سعی کنید از یک ماشین حساب عدم قطعیت یا نرم افزار استفاده کنید تا فرآیند را آسان تر کنید.

 

اگر GUM را خیلی پیچیده می‌ دانید، راهنمای عدم قطعیت من را دانلود کنید:

7 مرحله برای محاسبه عدم قطعیت اندازه‌ گیری.

خواندن و درک آن آسان است. بعلاوه، مانند رویه ای نوشته شده است تا به شما کمک کند فرآیند صحیح را برای محاسبه عدم قطعیت یاد بگیرید و اعمال کنید.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. راهنمای بیان عدم قطعیت در اندازه گیری را بخوانید.
  2. محاسبه عدم قطعیت با استفاده از روش GUM،
  3. از یک ماشین حساب عدم قطعیت یا نرم افزار استفاده کنید تا فرآیند را آسان تر کنید.
  1. عدم قابلیت ردیابی اندازه گیری

مشکل

بزرگترین اشتباهی که آزمایشگاه ها هنگام محاسبه عدم قطعیت مرتکب می شوند این است که قابلیت ردیابی اندازه گیری ندارند.

 

قابلیت ردیابی اندازه گیری برای فرآیند تحلیل عدم قطعیت حیاتی است. برای برآورد صحیح عدم قطعیت باید آن را داشته باشید. بدون آن، نتایج شما کاملا غیر قابل اعتماد است.

 

 با شروع تحقق واحد SI، پس از هر کالیبراسیون انجام شده میزان عدم قطعیت مرتبط با نتایج اندازه‌ گیری افزایش خواهد داشت. هر چه در زنجیره ردیابی پایین تر باشید، به احتمال زیاد عدم قطعیت  شما بیشتر خواهد بود.

 

بنابراین، شما باید عدم قطعیت اندازه گیری مرتبط با کالیبراسیون تجهیزات خود را بدانید. علاوه بر این، باید بدانید که نتایج اندازه گیری قابل ردیابی هستند. بدون این اطلاعات، محاسبه عدم قطعیت با اطمینان دشوار است.

 

چطوری میشه این مشکل رو رفع کرد

برای رفع این مشکل، قابلیت ردیابی اندازه گیری را بدست آورید. ابتدا تجهیزات خود را توسط یک آزمایشگاه معتبر ISO/IEC 17025 کالیبره کنید. سپس، مطمئن شوید که گزارش‌ های کالیبراسیون شما حاوی داده‌ های بیانیه های ردیابی باشد. در نهایت، بررسی کنید که گزارش‌ های کالیبراسیون شما تخمین‌هایی از عدم قطعیت اندازه‌ گیری دارند.

 

شما باید عدم قطعیت مرتبط با کالیبراسیون تجهیزات خود را بدانید. این مورد  به عنوان “عدم قطعیت استاندارد مرجع” یا “عدم قطعیت کالیبراسیون” شناخته می شود. عدم قطعیتی که بعدا محاسبه می کنید نمی تواند کمتر از این مقدار باشد.

 

در مرحله بعد، باید نتایج اندازه گیری خود را بدانید  تا تعیین کنید چه مقدار گرایش در نتایج اندازه گیری شما وجود دارد. بنابراین، می‌ توانید گرایش را تصحیح کنید یا اگر این کار را نکنید، آن را در تحلیل عدم قطعیت خود بگنجانید.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. تجهیزات خود را توسط یک آزمایشگاه معتبر ISO/IEC 17025 کالیبره کنید.
  2. بررسی کنید که گزارش‌ های کالیبراسیون شما حاوی داده‌ هایقابلیت ردیابی  باشد.
  3. بررسی کنید که گزارش های شما تخمین هایی از عدم قطعیت اندازه گیری دارند.

 

داده های عدم قطعیت نوع A را شامل نمی شود

مشکل

داده‌ های نوع A در تحلیل عدم قطعیت مهم هستند زیرا به شما این امکان را می‌ دهند تا تنوع واقعی مرتبط با فرآیندهای اندازه‌ گیری خود را کمی کنید. این داده های واقعی هستند که توسط شما از انجام آزمون ها جمع آوری شده اند. به علاوه، اکثر نهادهای اعتبار دهی  اکنون از شما می خواهند که آن را در تجزیه و تحلیل عدم قطعیت خود بگنجانید.

 

رایج ترین اشکال داده های نوع A که در تحلیل عدم قطعیت گنجانده شده است.

  • تکرارپذیری
  • تجدید پذیری
  • پایداری

بسیاری از آزمایشگاه ها داده های نوع A را در تجزیه و تحلیل عدم قطعیت خود لحاظ نمی کنند. در نتیجه، آنها در طول ممیزی ISO/IEC 17025 با عدم انطباق  مواجهه  می شوند.

 

چطوری میشه این مشکل را اصلاح  کرد

برای رفع این مشکل، یک طرح ایجاد کنید و آزمون را شروع کنید. ابتدا باید یک آزمون تکرارپذیری انجام دهید و سپس آزمون تجدید پذیری انجام دهید.

 

پس از آن، باید نتایج را به صورت آماری تجزیه و تحلیل کنید و آنها را به بودجه عدم قطعیت خود اضافه کنید. اگر برای تجزیه و تحلیل به کمک نیاز دارید، من یک راهنمای آمار عالی برای تجزیه و تحلیل عدم قطعیت ایجاد کرده ام.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. ایجاد یک طرح،
  2. انجام آزمون تکرارپذیری،
  3. انجام آزمون تجدید پذیری،
  4. تجزیه و تحلیل نتایج،
  5. نتایج را به بودجه های عدم قطعیت خود اضافه کنید.

 

در نظر نگرفتن همه تأثیرات بر عدم قطعیت اندازه گیری

مشکل

عدم قطعیت در نتایج اندازه گیری می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار گیرد. اگر آنها را در تحلیل عدم قطعیت خود در نظر نمی گیرید، ممکن است مشکل داشته باشید.

 

برخی از تأثیرات رایج بر عدم قطعیت اندازه گیری.

  • اپراتور
  • محیط
  • تجهیزات
  • روش
  • کالیبراسیون

محاسبه عدم قطعیت بدون در نظر گرفتن همه تأثیرات معمولاً منجر به تخمین عدم قطعیت ناکافی یا کم‌ تعبیر می‌ شود. به احتمال زیاد، ارزیاب شما متوجه می شود که شما عدم قطعیت را به درستی برآورد نکرده اید و به شما یک عدم انطباق/نقطه ضعف ارائه می کند.

 

در نتیجه، چند ماه آینده را صرف تحقیق، آزمون و تجزیه و تحلیل تأثیرات جدید خواهید کرد تا در تحلیل عدم قطعیت خود بگنجانید.

 

اگرچه بسیاری از ارزیابان به شما این احساس را می دهند که کار اشتباهی انجام داده اید، اما در بیشتر مواقع اینطور نیست.

 

به طور معمول، این اشتباه به این دلیل رخ می دهد که افراد (مثل خودتان) از وجود برخی از این تأثیرات بی اطلاع بودند. نگران نباشید، این برای همه ما اتفاق می افتد.

 

چطوری میشه این مشکل رو اصلاح کرد

برای رفع این مشکل، کمی تحقیق کنید و چیز جدیدی در مورد فرآیندهای اندازه گیری خود بیاموزید.

 

ابتدا به دنبال مطالب مرجعی باشید که ممکن است به شما در شناسایی منابع جدید عدم قطعیت کمک کند. برخی از مکان های عالی برای جستجو عبارتند از؛

  • کتاب های درسی
  • راهنما های صنعت
  • مقاله های ژورنال
  • مقالات کنفرانس
  • نتایج از آزمایشگاه های دیگر

در مرحله بعد، منابع جدید عدم قطعیت را شناسایی کنید و یافته های خود را ثبت کنید.این کار همیشه کمک می کند که منابع جدیدی از عدم قطعیت را که پیدا کرده  و چگونگی تاثیر آن بر نتایج اندازه گیری را مستند کنید. یادداشت برداری خوب بسیار مهم است. به خصوص، زمانی که یک ارزیاب می خواهد تأثیر خاصی را بیشتر بداند.

 

سپس، منابع جدید خود را برای تعیین میزان تأثیر آنها بر نتایج اندازه گیری خود آزمون کنید. اگر نمی‌ توانید تأثیرات جدید خود را آزمون کنید، توصیه می‌ کنم حداقل تأثیر را در بودجه عدم قطعیت خود بگنجانید و یادداشتی اضافه کنید که بیان می‌ کند نمی‌ توانید میزان تأثیر را تعیین کنید.

 

با این حال، ایده خوبی است که نتایج آزمایشگاه‌ های دیگر را که اندازه‌گیری‌ های مشابهی را انجام می‌ دهند، مرور کنید تا ببینید چه داده‌ هایی پیدا کردند. ممکن است بتوانید از داده های تجزیه و تحلیل آنها استفاده کنید.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. کمی تحقیق کنید،
  2. شناسایی منابع جدید عدم قطعیت،
  3. آزمون، کمی کردن و تجزیه و تحلیل،
  4. نتایج را در بودجه های عدم قطعیت خود بگنجانید.

 

ترکیب واحدهای اندازه گیری ناسازگار

 

مشکل ترکیب واحدهای اندازه گیری ناسازگار مانند مخلوط کردن روغن و آب است. شما به اشتباه عدم قطعیت را برای فرآیند اندازه گیری خود محاسبه می کنید و در نهایت به نتایجی دست می یابید که به طور قابل توجهی کم یا زیاد شده اند.

 

به چیزی مرتبطی مثل پول فکر کنید. شما نمی توانید 20 دلار آمریکا و 20 یورو اضافه کنید و ادعا کنید که 40 دلار آمریکا یا 40 یورو دارید. ابتدا باید یکی را به یک واحد سازگار تبدیل کنید تا بتوانید تعیین کنید که در مجموع چقدر پول دارید.

 

واحدهای اندازه گیری به همین صورت عمل می کنند. شما نمی توانید ولت و آمپر را با هم اضافه کنید. و نمی توانید فوت و متر را با هم اضافه کنید (بدون تبدیل اول). این کار نمی کند.

 

برای محاسبه صحیح عدم قطعیت ترکیبی، باید منابع عدم قطعیت خود را به واحدهای اندازه گیری مشابه تبدیل کنید.

 

چطوری میشه این مشکل را رفع کرد

برای رفع این مشکل، منابع عدم قطعیت خود را به واحدهای اندازه گیری مشابه تبدیل کنید. برای انجام این کار، شما سعی می کنید از یکی از این روش ها برای ترکیب عدم قطعیت با واحدهای اندازه گیری مختلف استفاده کنید.

  • ضرایب حساسیت
  • عدم قطعیت نسبی
  • شبیه سازی ریاضی

با استفاده از هر یک از این سه روش، می توانید تأثیرات عدم قطعیت خود را به واحدهای اندازه گیری مشابهی تبدیل کنید که آماده محاسبه عدم قطعیت ترکیبی هستند.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. واحد اندازه گیری مورد نظر را برای تحلیل عدم قطعیت خود شناسایی کنید.
  2. منابع عدم قطعیت خود را به واحدهای مشابه تبدیل کنید.
  3. عدم قطعیت را برای فرآیند اندازه گیری خود محاسبه کنید.

 

عدم به روز رسانی بودجه های عدم قطعیت شما

مشکل

محاسبه عدم قطعیت می تواند ناامید کننده باشد. اگر از انجام آن ناراحت هستید، احتمالاً پس از ایجاد تمام بودجه های عدم قطعیت مورد نیاز برای پوشش دامنه تایید صلاحیت خود بسیار خوشحال خواهید شد.

 

مشابه بسیاری از آزمایشگاه‌ ها، ممکن است فکر کنید که دیگر هرگز مجبور نخواهید بود عدم قطعیت را برای دامنه تایید صلاحیت خود محاسبه کنید.

 

خب اشتباه میکنی!

 

این واقعیت را در نظر بگیرید که همه چیز در طول زمان تغییر می کند، از جمله عدم قطعیت در اندازه گیری.

  • تجهیزات شما عملکرد متفاوتی دارند،
  • شما تکنسین های مختلفی دارید،
  • تکنسین های شما مهارت های خود را بهبود بخشیده اند،
  • از روش های مختلفی استفاده می کنید، یا
  • شما از آزمایشگاه های مختلف برای کالیبره کردن تجهیزات خود استفاده می کنید.

لیست بالا می تواند برای همیشه ادامه داشته باشد.

 

عدم قطعیت در نتایج اندازه گیری تحت تأثیر عوامل زیادی قرار می گیرد که باید به طور معمول بودجه عدم قطعیت خود را به روز کنید. به عنوان حداقل، توصیه می کنم قبل از هر ارزیابی ISO/IEC 17025 حداقل یک بار بودجه های عدم قطعیت خود را به روز کنید.

 

چطوری میشه این مشکل را رفع کرد

برای رفع این مشکل، یک طرح ایجاد کنید و آن را اجرا کنید.

 

سعی کنید هر بار که استانداردهای مرجع خود را کالیبره می کنید، بودجه عدم قطعیت خود را به روز کنید. آخرین کاری که می خواهید هنگام آماده شدن برای ممیزی انجام دهید محاسبه عدم قطعیت برای کل دامنه اعتبار شماست.

 

در عوض، سعی کنید این کار را به کارهای کوچکتر تقسیم کنید که بتوانید در طول سال انجام دهید. وقتی استانداردهای خود را از کالیبراسیون بازگردانید، بودجه عدم قطعیت خود را به روز کنید.

 

مدیریت آن بسیار ساده تر است.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. ایجاد یک طرح،
  2. اجرای آن، و
  3. بودجه های عدم قطعیت خود را به روز کنید

 

استفاده از مشخصات عدم قطعیت سازنده

مشکل

معمولاً مشخص است که بسیاری از تولیدکنندگان مشخصات عدم قطعیت را در کتابچه‌ های راهنما و دیتا شیت‌ های خود منتشر می‌ کنند. با این حال، این بدان معنا نیست که نتایج اندازه گیری شما همان عدم قطعیت اندازه گیری را به همراه خواهد داشت.

بسته به فرآیند اندازه گیری شما، عدم قطعیت تخمینی شما نتایجی بزرگتر یا کوچکتر از عدم قطعیت منتشر شده سازنده را به همراه خواهد داشت. در بیشتر موارد، عدم قطعیت اندازه گیری شما بزرگتر از مقادیری است که سازنده ادعا می کند.

 

مشکلی که اکثر آزمایشگاه ها در طول ممیزی ISO/IEC 17025 با آن مواجه می شوند این است که بودجه عدم قطعیت آنها فقط شامل عدم قطعیت منتشر شده سازنده می شود.

اکنون، مواقعی وجود دارد که استفاده از مشخصات عدم قطعیت ساخت قابل قبول است، اما به احتمال زیاد این مورد شما نیست.

 

چطوری میشه این مشکل را رفع کرد

برای رفع این مشکل، تحلیل عدم قطعیت خود را انجام دهید. برخی از داده های نوع A را جمع آوری کنید و گزارش های کالیبراسیون خود را بررسی کنید. سپس، داده های خود را تجزیه و تحلیل کنید و از یک بودجه یا ماشین حساب عدم قطعیت برای تخمین عدم قطعیت خود استفاده کنید.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. تحلیل عدم قطعیت خود را انجام دهید،
  2. جمع آوری داده های نوع A،
  3. گزارش های کالیبراسیون خود را مرور کنید،
  4. نتایج خود را تجزیه و تحلیل کنید،
  5. عدم قطعیت را با استفاده از بودجه یا ماشین حساب تخمین بزنید.

 

عدم گزارش عدم قطعیت به دو رقم قابل توجه

مشکل

گرد کردن و گزارش عدم قطعیت محاسبه شده به دو رقم قابل توجه نسبتاً آسان است. با این حال، به نظر می رسد بسیاری از آزمایشگاه ها نمی توانند آن را به درستی انجام دهند. بنابراین، آنها در طول ممیزی ISO/IEC 17025 خود به یک عدم انطباق اشاره می کنند.

 

طبق بخش 7.2.6 راهنمای بیان عدم قطعیت در نتایج اندازه‌ گیری، «مقادیر عددی عدم قطعیت گسترده  U نباید با تعداد بیش از حد ارقام داده شود. . U تا حداکثر دو رقم قابل توجه.»

 

طبق بخش 6.3 از ILAC P14:01/2013: خط مشی ILAC برای عدم قطعیت در کالیبراسیون، “مقدار عددی عدم قطعیت گسترده باید حداکثر به دو رقم قابل توجه گرد شود.”

 

همانطور که می بینید، شما باید عدم قطعیت محاسبه شده خود را به دو رقم قابل توجه گزارش دهید.

 

برخی از دلایل رایج این اشتباه…

  1. پرسنل نمی دانستند رقم قابل توجه چیست،
  2. نظارت در ارزیابی تضمین کیفیت،
  3. گزارش خطاها/محدودیت های نرم افزار.

در حالی که دلایل ذکر شده در بالا ممکن است در مورد شما صدق کند، اما بهانه ای برای حذف عدم قطعیت گزارش به دو رقم مهم نیست. ارزیاب ممکن است برای شما همچنان  عدم انطباق بنویسد.

 

چطوری میشه این مشکل را رفع کرد

برای رفع این مشکل، در مورد ارقام مهم و نحوه گرد کردن به دو رقم مهم بیشتر بیاموزید. این روند را امتحان کنید.

  1. یاد بگیرید که یک رقم قابل توجه چیست،
  2. یاد بگیرید که چگونه به دو رقم قابل توجه گرد کنید،
  3. عدم قطعیت محاسبه شده را به دو رقم قابل توجه گرد کنید،
  4. نتایج خود را دوبار بررسی کنید.

اول چیزهای مهم. رقم قابل توجه چیست؟

 

بر اساس فرهنگ لغت مریام وبستر، یک رقم قابل توجه عبارت است از «هر یک از ارقام یک عدد که با دورترین رقم به سمت چپ شروع می شود و صفر نیست و به آخرین رقم دورتر به راست ختم می شود که یا صفر نیست یا یک رقم است. 

 

به تصویر زیر نگاهی بیندازید. در اینجا دو نمونه از گزارش عدم قطعیت به دو رقم مهم آورده شده است.

اکنون، شما می خواهید دو رقم مهم اول را پیدا کنید. در مرحله بعد، می خواهید دومین رقم مهم را به نزدیکترین مقدار گرد کنید (از گرد کردن معمولی استفاده کنید). در نهایت، عدم قطعیت گسترده  خود را به دو رقم قابل توجه گزارش دهید.

 

خلاصه

برای جمع بندی مطالبی که آموخته اید؛

  1. دو رقم مهم اول را بیابید،
  2. سومین رقم مهم را به نزدیکترین صفر گرد کنید.
  3. عدم قطعیت خود را به دو رقم قابل توجه گزارش کنید،
  4. نتایج خود را دوبار بررسی کنید.

نکته حرفه ای: سعی کنید از نماد علمی استفاده کنید تا فرآیند را آسان تر کنید.

 

 

گزارش عدم قطعیت کوچکتر از عدم قطعیت CMC شما

مشکل

عدم قطعیت CMC که در دامنه اعتبار شما ذکر شده است، معمولاً بهترین عدم قطعیت در نتایج اندازه گیری است که آزمایشگاه شما می تواند در شرایط عادی ارائه دهد.

 

وقتی عدم قطعیتی را گزارش می کنید که کوچکتر از آنچه در دامنه اعتبار شما ذکر شده است، مشکلی وجود دارید و شما دارید قوانین را زیر پا می گذارید!

 

با توجه به ILAC P14، بخش 3.2، CMC مخفف Calibration and Measurement Capability است که در شرایط عادی برای مشتریان شما در دسترس است.

 

علاوه بر این، در بخش 6.5، این خط‌ مشی بیان می‌ کند: «…آزمایشگاه‌ های کالیبراسیون معتبر نباید عدم قطعیت اندازه‌ گیری کمتری نسبت به عدم قطعیت CMC که آزمایشگاه برای آن تایید صلاحیت شده است، گزارش کنند.»

 

چطوری میشه این مشکل را رفع کرد

برای جلوگیری از این امر، این فرآیند را برای تخمین عدم قطعیت اجرا کنید.

  1. ILAC P14 را بخوانید،
  2. محاسبه عدم قطعیت برای نتایج کالیبراسیون با استفاده از;

آ. عدم قطعیت CMC شما،

ب ریزنگری UUT، و

ج تکرارپذیری UUT

 

  1. بررسی کنید عدم قطعیت محاسبه شده شما بزرگتر از عدم قطعیت CMC شما است.

اگر این فرآیند را اجرا کنید، عدم قطعیت تخمینی شما باید همیشه بزرگتر از عدم قطعیت CMC منتشر شده در محدوده تایید صلاحیت شما باشد. برای اطمینان، همیشه نتایج خود را بررسی کنید.

 

نکته حرفه ای: توصیه می کنم هنگام بررسی گزارش های کالیبراسیون قبل از صدور گواهی برای مشتری، آن را بخشی از فرآیند تضمین کیفیت خود قرار دهید.

 

اگر می توانید نتایج اندازه گیری را با عدم قطعیت کمتر ارائه دهید، سعی کنید با افسر اعتبار سنجی خود تماس بگیرید تا نحوه به روز رسانی دامنه اعتبار خود را بیابید. این کار بسیار کمتر از پاسخگویی به یافته های حسابرسی است.

 

 

اشتباهات رایج تر هنگام محاسبه عدم قطعیت

در زیر فهرستی از 15 اشتباه رایج‌ تر که افراد هنگام محاسبه عدم قطعیت مرتکب می‌ شوند، آورده شده است. برخی از این اشتباهات بسته به نحوه عملکرد آزمایشگاه شما مشروط هستند. در آینده در مورد این اشتباهات بیشتر توضیح خواهم داد.

 

  1. عدم درج ریزنگری UUT و تکرارپذیری در تجزیه و تحلیل شما
  2. گرایش اندازه گیری را در تحلیل خود لحاظ نمی کنید
  3. عدم محاسبه عدم قطعیت برای هر نقطه آزمون
  4. گزارش عدم قطعیت CMC به طور مستقیم از دامنه تایید صلاحیت شما
  5. عدم افزایش عدم قطعیت به 95٪
  6. گزارش نادرست عدم قطعیت اندازه گیری
  7. عدم قطعیت گرد کردن نادرست
  8. عدم استفاده از بودجه عدم قطعیت
  9. محاسبه نادرست عدم قطعیت اندازه گیری
  10. در نظر گرفتن دو بار ریزنگری UUT در تجزیه و تحلیل عدم قطعیت شما
  11. محاسبه نکردن اهمیت تأثیرات عدم قطعیت شما
  12. عدم استفاده از معادلات برای تخمین عدم قطعیت
  13. عدم استفاده از جدول T Student برای یافتن فاکتورهای  پوشش
  14. عدم دریافت آموزش عدم قطعیت کافی
  15. عدم تماس با مشاور حرفه ای زمانی که به آن نیاز دارید

 

نتیجه اشتباهات عدم قطعیت

محاسبه عدم قطعیت آسان نیست. بنابراین، بسیار رایج است که مردم اشتباه کنند. از اطلاعات این پست برای کمک به جلوگیری از اشتباهات مشابه استفاده کنید.

 

هر یک از اشتباهات ذکر شده در این پست می تواند باعث شود که در طول ممیزی ISO/IEC 17025 دچار مشکل شوید. بنابراین، همین حالا برای اصلاح این اشتباهات وقت بگذارید تا بعداً دچار سردرد نشوید. هیچ کس دوست ندارد ساعت ها از زمان گرانبهای خود را برای اصلاح نواقص ممیزی صرف کند.

 

منبع:www.isobudgets.com

نویسنده پست: ghaemi mohammad

این سایت جهت ارائه اطلاعات بروز و تخصصی در حوزه سیستم های مدیریت کیفیت و اشتراک گزاردن تجربیات اینجانب در حوزه ارزیابی انطباق و ترویج و ارتقای این علم تشکیل شده است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *