تنظیم عدم قطعیت هدف

تنظیم عدم قطعیت هدف

این پست به جزئیات چگونگی استفاده از انواع مختلف مراجع یا داده هاي توصیف شده براي تنظیم عدم قطعیت اندازه گیري هدف می پردازد. توالی انواع داده هاي معرفی شده از منبع ایده آل عدم قطعیت هدف تا مواردي که از احتمال کمتري براي هماهنگ سازي برخوردارند، ادامه پیدا می کند.

نهاد قانون گذاری یا مشخصه محصول

به طور ایده آل، عدم قطعیت هدف صریحاً در یک سند مرجع بیان می شود. در دیگر مواقع، مقدار عدم قطعیت هدف به طور ضمنی از مقادیر هدف دیگر ویژگی هاي عملکردي  یا از حد مشخصه  به دست می آید.

عدم قطعیت هدف تعریف شده

• مورد ایده آل وضعیتی است که قانون گذار یا مشخصه محصول، عدم قطعیت هدف را تعریف می کند. متاسفانه در حال حاضر این حالت به ندرت مشاهده می شود. مثال ها عبارتند از:
  نظارت کمیسیونی ، 6⌉333/2007(EC) عدم قطعیت استاندارد تعیین شده را براي تعیین Pb ،Cd ،Hg ،قلع معدنی، MCPD-3 و بنزو پیرن در مواد غذایی، تعریف می کند. عدم قطعیت هدف تعریف شده تابع حد، (غلظت Qmax تشخیص و ماکسیمم حد مشخصه، ܳمورد نظر تعیین شده در مقررات) است. 
• دستورالعمل EC/50/2008 در رابطه با کیفیت هواي محیط و هواي پاكتر براي اروپا، عدم قطعیت بسط یافته نسبی هدف را براي اندازه گیري هاي پارامترهاي مرتبط تعریف می کند. عدم قطعیت هدف براي اندازه گیري هاي «تثبیت شده» و «شاخص» متفاوت است. اندازه گیري هاي تثبیت شده در مناطقی اجرا می شوند که خطر تجاوز آلاینده ها از حدود بالاتر باشد. اندازه گیري هاي شاخص بدین منظور اجرا می شوند که امکان ارزیابی توزیع جغرافیایی آلاینده ها فراهم شود. معمولاً عدم قطعیت هدف براي نتایج اندازه گیري نزدیک به حد مشخصه تنظیم می شود.

بازه انطباق تعریف شده

در بعضی از زمینه هاي تجزیه اي، حد مشخصه بدون راهنمایی لازم در مورد کیفیت اندازه گیري هاي اجرا شده براي بازبینی انطباق با آن سطح تعریف می شود.

اگر یک حد مشخصه ماکسیمم یا مینیمم تعریف شود، حداقل می بایست کیفیت اندازه گیري نزدیک به این سطح ارزیابی شود.

اگر یک بازه انطباق براي کمیت تعریف شود (یعنی یک حد ماکسیمم و مینیمم)، آنگاه می بایست عملکرد اندازه گیري درون این بازه و نزدیک آن، ارزیابی شود.

عدم قطعیت هدف براي بازبینی انطباق با یک حد مشخصه تک (مینیمم یا ماکسیمم) میبایست با ملاحظه معیارهاي بحث شده در بخش هاي بعدي تعریف شود.

اگر بازه انطباقی براي اندازه ده، نظیر مقدار ماده فعال در یک دارو یا آفتکش در یک فرمولاسیون براي محافظت از حصول تعریف شود، آنگاه تجزیه گر می تواند استنباط کند که براي تمایزگذاري کمیت هاي درون این بازه، عدم قطعیت باید به اندازه کافی کوچک باشد. اگر بازه انطباق بر اساس تعریف شود، عدم Qmax یا مینیمم ܳ Qmin کمیت ماکسیمم ܳقطعیت بسط یافته هدف، نوعاً می بایست 8 مرتبه کوچک تراز گستره بازه باشد:

فاکتور 8 انتخاب می شود، چرا که در تئوري این فاکتور با لحاظ کردن مینیمم توانایی تمایزگذاري درون این بازه می تواند همزمان چهار نتیجه اندازه گیري گزارش شده ناهم پوشان با عدم قطعیت بسط یافته را در خود جاي دهد. مقدار کمتر یا بزرگتر از 8 به تخمین عدم قطعیتی منجر خواهد شد که به نظر می رسد براي هدف نوعی یک بازه انطباق خیلی سختگیرانه و یا خیلی انعطاف پذیر باشد.

ویژگی های عملکردی اندازه گیری تعریف شده

در بعضی از مشخصه هاي فنی یا قانونی، مقادیر هدف ویژگی هاي عملکردي اندازه گیري مرتبط با مولفه هاي مطرح عدم قطعیت تعریف می شوند. ماکسیمم حد تشخیص و / یا تعیین کمی، ماکسیمم اختلاف نتایج اندازه گیري هاي دو بار تکرار یا ماکسیمم ضریب تغییر نتایج اندازه گیري هاي تکراري به دست آمده تحت شرایط دقت مختلف و بازیابی هاي مجاز، بعضی از این مثال ها هستند. 

بعضی مواقع، ویژگی هاي عملکردي با واژه شناسی متفاوت از آن چه که در VIM آمده، معرفی می شوند (مثال 2 ) بنابراین، تجزیه گرها می بایست قبل از بازبینی عملکرد اندازه گیري، چگونگی تعریف اصطلاح ها در مرجع مربوطه را بازبینی کنند. اگر این مستندات در مورد جزئیات شفاف نباشند، نظیر شرایط دقت، می بایست به دیگر مستندات یا گزارش هاي کاربردي مرجع مراجعه شود.

اگر مقادیر هدف ویژگی هاي عملکردي اندازه گیري منعکس کننده اثرات سیستماتیک و تصادفی عمده، تعریف شوند، از آن ها می توان براي تخمین عدم قطعیت هدف استفاده کرد. عدم قطعیت هدف یک الزام اضافی براي موارد اجباري تنظیم شده در الزام قانونی یا مشخصه به شمار می آید. عدم قطعیت هدف همچنین ارزیابی این نکته را که آیا مولفه هاي عدم قطعیتی که در مشخصه یا الزام قانونی ناچیز فرض شده اند قابل چشم پوشی هستند یا خیر، امکان پذیر می سازد.

جدول 1 ،بعضی از ویژگی هاي عملکردي که گاهی اوقات براي آن ها مقادیر هدف ذکر شده و می توانند براي تعریف مقادیر هدف براي عدم قطعیت مرتبط با اثرات سیستماتیک یا تصادفی استفاده شوند را معرفی می کند.

حد تشخیص هدف (LODtg) یک مقدار هدف براي انحراف استاندارد، Stg نتایج تعریف می کند که تحت شرایط دقت معین، بین «مقدار صفر» و حد تعیین کمی (LOQ) به دست آمده و انتظار می رود که دقت آن به طور تقریبی ثابت باشد. مقدار هدف براي انحراف استاندارد، بسته به قرار داد استفاده شده براي محاسبه LOD برابر با مقدار Stg=LODtg/3.3,Stg=LODtg/3 تعریف می شود.

D می تواند به شکل 3 یا 3.3 برابر انحراف استاندارد نتایج اندازه گیري به دست آمده تحت شرایط دقت میانی یا تکرار پذیري (به طور خلاصه انحراف استاندارد دقت میانی یا تکرار پذیري) تخمین زده شود. دقت هدف اندازه گیري هاي اجرا شده نزدیک به LOD ،حداقل تا مقدار LOQ قابل کاربرد می باشد، چرا که هر دو حد همراه با یکدیگر در یک گستره کمی باریک قرار می گیرند. 

Stg براي LOQ هدف

اگر مقادیر هدف ویژگی هاي عملکردي اندازه گیري منعکس کننده اثرات سیستماتیک و تصادفی عمده، تعریف شوند، از آن ها می توان براي تخمین عدم قطعیت هدف استفاده کرد. عدم قطعیت هدف یک الزام اضافی براي موارد اجباري تنظیم شده در الزام قانونی یا مشخصه به شمار می آید. عدم قطعیت هدف همچنین ارزیابی این نکته را که آیا مولفه هاي عدم قطعیتی که در مشخصه یا الزام قانونی ناچیز فرض شده اند قابل چشم پوشی هستند یا خیر، امکان پذیر می سازد.

جدول 1 ،بعضی از ویژگی هاي عملکردي که گاهی اوقات براي آن ها مقادیر هدف ذکر شده و می توانند براي تعریف مقادیر هدف براي عدم قطعیت مرتبط با اثرات سیستماتیک یا تصادفی استفاده شوند را معرفی می کند.

حد تشخیص هدف (LODtg) یک مقدار هدف براي انحراف استاندارد، Stg نتایج تعریف می کند که تحت شرایط دقت معین، بین «مقدار صفر» و حد تعیین کمی (LOQ) به دست آمده و انتظار می رود که دقت آن به طور تقریبی ثابت باشد. مقدار هدف براي انحراف استاندارد، بسته به قرار داد استفاده شده براي محاسبه LOD برابر با مقدار Stg=LODtg/3.3,Stg=LODtg/3 تعریف می شود.

D می تواند به شکل 3 یا 3.3 برابر انحراف استاندارد نتایج اندازه گیري به دست آمده تحت شرایط دقت میانی یا تکرار پذیري (به طور خلاصه انحراف استاندارد دقت میانی یا تکرار پذیري) تخمین زده شود. دقت هدف اندازه گیري هاي اجرا شده نزدیک به LOD ،حداقل تا مقدار LOQ قابل کاربرد می باشد، چرا که هر دو حد همراه با یکدیگر در یک گستره کمی باریک قرار می گیرند. 

Stg براي LOQ هدف Stg=LOGtg/10,LOGtg تعریف می شود که معمولا بین LOD و 5LOQ قابل کاربرد می باشد. 

LOGtg و یا LODtg براي شرایط دقت میانی تعریف می شوند، انحراف استاندارد حاصل (یعنی Stg) براي تعیین کمی اثرات تصادفی عمده تأثیرگذار بر اندازه گیري ها کافی می باشد. انحراف استاندارد تکرارپذیري، اثرات تصادفی قابل مشاهده در اجراهاي مختلف را کمتر از حد مورد انتظار تخمین می زند.

سند SANCO ،پیشنهاد می دهد که وقتی یک مقدار هدف براي انحراف استاندارد تجدیدپذیري در دسترس نباشد، آن را می توان به طور تقریبی 2/3 برابر بزرگتر از انحراف استاندارد تکرارپذیري متناظر در نظر گرفت. 

براي اندازه گیري هاي اجرا شده بالاي LOQ ،ضریب تغییر هدف یا گستره هدف اندازه گیري هاي تکراري (جدول 1) می توانند براي تخمین انحراف استاندارد دقت میانی هدف، Stg استفاده شوند. عدم قطعیت استاندارد هدف اثرات تصادفی مرتبط

تخمین زده می شود.

خطاي میانگین مجاز 

به شکل ماکسیمم گستره بین میانگین مقادیر کمی اندازه گیري شده تکراري و مقدار مرجع مشاهده شده از آنالیز مواد مرجع هنگام صحه گذاري تعریف می شود که میتواند براي تخمین عدم قطعیت استاندارد هدف مرتبط با بایاس تصحیح نشده

به صورت

استفاده شود. در اینجا ݈l، به توزیع فرضی براي

بستگی دارد. این فرمول هنگامی کاربرد دارد که بایاس از تعداد زیاد اندازه گیري هاي مواد مرجع تخمین زده شده باشد. (جدول 1)

عدم قطعیت مرکب هدف

منعکس کننده ترکیب تخمین دقت و عدم قطعیت بایاس است که با استفاده از قانون انتشار عدم قطعیت به شکل زیر محاسبه می شود:

در اینجا

می توانند از مقادیر هدف براي LOD ،LOQ ، ضریب تغییر یا گستره اندازه گیري هاي تکراري یا حتی دیگر  پارامترهاي توصیف کننده اثر یکسان تخمین زده شود.

می تواند از خطاي میانگین مجاز یا یک پارامتر معادل تخمین زده شود.

جدول 1 : ویژگی هاي عملکردي اندازه گیري که براي آن ها مقادیر هدف تعریف شده و می توانند براي تخمین عدم قطعیت هدف استفاده شوند.

خطر تصمیم گیري تعریف شده

همان طور که در مقدمه اشاره شد، یک دلیل مهم براي تنظیم عدم قطعیت هدف، استفاده از عدم قطعیت در ارزیابی انطباق می باشد . نکته کلیدي در ارزیابی انطباق، مفهوم «قوانین تصمیم گیري» است. این قوانین، بر پایه مقدار  کمیت اندازه گیري شده و عدم قطعیتش، حد یا حدود مشخصه و سطح قابل قبول احتمال تصمیم گیري غلط، رهنمودهایی را در رابطه با پذیرش یا رد یک محصول ارائه می دهند. بر اساس قوانین تصمیم گیري، یک «ناحیه پذیرش» و یک «ناحیه رد»، طوري تعیین می شوند که اگر مقدار کمیت اندازه گیري شده در ناحیه پذیرش قرار گیرد، محصول منطبق و چنان چه در ناحیه رد قرار گیرد، محصول نامنطبق بیان خواهد شد. در اصل، اثر به کارگیري قانون تصمیم گیري افزایش یا کاهش حد، Q ،با مقدار ku می باشد که «نوار محافظ» نامیده می شود. مقدار k و این که آیا نوار محافظ می بایست از مقدار Q کم شده و یا به آن افزوده شود، به انتخاب قانون تصمیم گیري بستگی دارد. لذا مقدار هدف براي عدم قطعیت استاندارد، بر اساس آن چه که مقدار قابل قبول اندازه براي نوار محافظ به شمار می آید، انتخاب می شود.

براي مثال، هنگام بازبینی انطباق در برابر یک حد ماکسیمم Qmax، قبل از بیان عدم انطباق، قانون تصمیم گیري به احتمال بالایی نیاز دارد تا از حد مورد نظر تجاوز نشود، بدین ترتیب لازم است تا نوار محافظ به ܳQmx اضافه شود. این بدان معنی است که یک نتیجه اندازه گیري به بزرگی (Qmax+Ku)به بیان انطباق منجر شده و مقدار ܳهدف u می بایست طوري انتخاب شود که این وضع قابل قبول باشد. (شکل 1).

اگر مقدار کمی،  qmax در آیتم آنالیز شده بزرگ تر از Qmax تعریف شود، بالاي آن مقدار، آیتم می بایست به درستی و با احتمال بزرگتر از P1 ܲبه صورت نامنطبق بیان شود، که در این حالت آن می تواند براي تعریف عدم قطعیت هدف استفاده شود.

در ادامه، یک سناریوي خاص کنترل ریسک پذیرش یک آیتم، جایی که تصمیم انطباق بر اساس کمیت اندازه گیري شده نمونه آزمایشگاهی اتخاذ شده و هیچ تخمینی هم در مورد میزان نمایندگی مقدار اندازه گیري شده در ارتباط با هدف نمونه برداري در آن وجود ندارد توضیح داده می شود. در اکثر دستورالعمل ها یک تصمیم گیري انطباق بر اساس نتیجه یک اندازه گیري بر روي نمونه آزمایشگاهی جمع آوري شده و یک روش اجرایی تنظیم شده اتخاذ می شود، لذا عدم قطعیت نمونه برداري یا میزان نمایندگی نمونه مورد سوال قرار نمی گیرد. اگر هدف اندازه گیري، استنباط اطلاعات درمورد ترکیب یک جمعیت نمونه برداري شده بزرگ باشد،عدم قطعیت هدف می بایست عدم قطعیت نمونه برداري و عدم قطعیت بعد از نمونه برداري را نیز شامل شود. 

معیار برآورد توافق یا مهارت

اگر اسناد مرجع حد یا حدود مشخصه براي اندازه ده، الزامات کیفیت اندازه گیري را تعریف نکنند، این اطلاعات می توانند از نحوه ارزیابی اندازه گیري ها در آزمون هاي مهارت  یا از پراکندگی نتایج حاصل از آزمایشگاه هاي مختلف استنباط شوند، البته اگر ارزیابی توافق این نتایج کافی باشند.

 آزمون های مهارت

در اکثر زمینه هاي تجزیه اي، عملکردها در آزمون هاي مهارت با محاسبه نمرات z ،ارزیابی می شوند. z ،از نسبت بین خطاي اندازه گیري و انحراف استاندارد اسمی تخمین زده می شود.

در اینجا، Xi مقدار گزارش شده آزمایشگاه، Xref مقدار مرجع و a انحراف استاندارد تعریف شده براي این ارزیابی می باشد. a توسط برگزارکننده آزمون مهارت براي بررسی برازندگی متدهاي تحت مطالعه تنظیم می شود که می تواند براي تعریف عدم قطعیت استاندارد نیز استفاده شود. در آنالیز آب آشامیدنی براي سازنده هاي اصلی معمولاً از مقدار a 7.5-10%  از Xref استفاده می شود ⌈17,16 .⌈مقدار a در اروپا براي پایش باقی مانده هاي آفت کش در مواد غذایی، %25 مقدار مرجع Xref است .

 

 تجدید پذیری اندازه گیری

هر وقت که تجدیدپذیري اندازه گیري SR یا حد تجدیدپذیري، R( در اینجا R=2.83SR)  در روش اجرایی استاندارد یا در گزارش مقایسه بین آزمایشگاهی براي یک متد خاص که برازندگی آن براي هدف مورد نظر پذیرفته شده، در دسترس باشد، آن گاه SR می تواند در تنظیم عدم قطعیت استاندارد هدف براي مقدار کمیت خاص استفاده شود. چنان چه SR تخمینی براي ارزیابی توافق نتایج حاصل از آزمایشگاه هاي مختلف (براي مثال، از طریق محاسبه حد تجدیدپذیري) برازنده باشد، آنگاه این داده هاي آزمایشگاهی می توانند به یک مقدار عملکردي هدف تبدیل شوند. اگر SR از یک مطالعه جمعی، که در آن توافق بین مقادیر کمی اندازه گیري شده قابل قبول است، حاصل شده باشد، در این صورت SR به سادگی می تواند در تنظیم

مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، اگر نتایج حاصل از آزمایشگاه ها تخمین زده شده و این نتیجه گیري حاصل شود که توافق جدي بین نتایج مشاهده نمی شود، اطلاعات بین آزمایشگاهی براي تعریف 

رضایت بخش نخواهند بود.

براي تعیین این که آیا لازم است دیگر منابع عدم قطعیت در تخمین

لحاظ شوند یا خیر، می بایست شرایطی که تحت آن مطالعه تجدید پذیري انجام شده بررسی شوند. در بعضی موارد، تجدید پذیري براي آخرین مراحل پروسه اندازه گیري تخمین زده شده و ارزیابی عدم قطعیت مراحل پیشین آنالیز یا مراحل آنالیزي اولیه نیز می بایست انجام شود.

در اندازه گیري هاي منطقی چنانچه sR با تنوع کافی در روش هاي اجرایی اندازه گیري تخمین زده نشود، بایاس نسبت داده شده به اصول فیزیکی ـ شیمیایی روش اجرایی،

می تواند معنادار باشد، که در این صورت بایاس هدف،

نیز می بایست در محاسبه

لحاظ شود. در این  حالت، sR و بایاس،

می بایست طبق معادله زیر با هم ترکیب شوند: ⌈18 :

در اینجا l با فرض این که

توزیع مستطیلی یا مثلثی داشته باشد، با سطح اطمینان %100 به ترتیب 3 √یا 6√ است. چنان چه براي هدف معمول اندازه گیري ها، پراکندگی نتایج مشاهده شده از آزمایشگاه ها خیلی بالا باشد، این معادله براي تعریف مقادیر عملکرد هدف کافی نمی باشد.

در بخش صنایع غذایی، معادله هورویتز ⌈19 ،⌈یا معادل ااصلاح شده هورویتز ⌈20 ⌈براي تعریف تجدید پذیري هدف

براي آنالیز سازنده هاي آلی یا معدنی، جزئی و یا عمده استفاده می شود. بنابراین، این رابطه می تواند براي تعریف عدم قطعیت هدف نیز استفاده شود. با این حال، از آنجا که معادله هورویتز یک مدل پیشگویانه از تجدید پذیري می باشد که کسر جرمی آنالیت را لحاظ می کند، لذا شایستگی عدم قطعیت هدف براي استفاده مورد نظر اندازه گیري ها می بایست تصدیق شود.

5.3 مطالعات هزینه / سود

فیرن و همکاران ⌈21 ،⌈استفاده از مدل هاي تغییر هزینه اندازه گیري با عدم قطعیت، پیامدهاي اقتصادي تصمیم هاي غلط حاصل از اندازه گیري ها و توزیع احتمال کمیت اندازه گیري شده در آیتم هاي مطالعاتی را براي انتخاب شرایط اندازه گیري مناسب جهت به حداقل رساندن هزینه کلی کنترل بررسی کردند. با این حال به کارگیري این رویکرد در مواردي که کمی سازي یا مدل سازي اثر اقتصادي اندازه گیري مشکل می باشد، کار سختی است.

5.4 بزرگی روندهاي مطالعه شده

بسیاري از اندازه گیري هاي مهم براي اندازه گیري یک روند، تمایزگذاري بین آیتم هاي با منشا مختلف، یا جایی که اطلاعات کافی در مورد ترکیب یک آیتم آنالیز شده وجود نداشته باشد، اجرا می شوند.

پایش کاهش یک آلاینده در آب رودخانه، مطالعه توزیع یک دارو در اندام هاي مختلف حیوانات آزمایشی و تعیین ترکیب یک شهاب سنگ تنها مثال هایی از این دست هستند. در این موارد، می بایست کیفیت اندازه گیري براي تشخیص روندهاي با معنا یا اختلاف هاي آیتم هاي آنالیزي رضایت بخش باشد. عدم قطعیت استاندارد اندازه گیري، می بایست حداقل چهار مرتبه کوچکتر از روندها یا اختلاف هایی باشد که لازم است تشخیص داده شوند. (پاراگراف بعدي را براي استنباط این فاکتور ملاحظه کنید.). (مثال 3

ضریب 4 ،از معادل هاي ناشی می شود که براي بازبینی سازگاري نتایج اندازه گیري در سطح اطمینان %99 استفاده می شود. ⌈1 .⌈معمولاً براي اطمینان از این که احتمال خطاي تیپ I) یعنی احتمال رد یک معادل درست) تنها %1 باشد، این ارزیابی ها در سطح اطمینان %99 انجام می شوند.
براي دو نتیجه اندازه گیري 

به ترتیب مقدار کمیت، فاکتور پوششی و عدم قطعیت استاندارد اندازه گیري i می باشند،

عدم قطعیت استاندارد ud، اختلاف

در اینجا 

گستره مقادیر و td، مقدار بحرانی tي استیودنت براي سطح اطمینان %99 و درجه آزادي مرتبط با ud است.
اگر xA و xB، با تعداد درجات آزادي بالاتر تخمین زده شوند، kd ݇تقریباً رقم 3 خواهد شد. با فرض uA و uB برابر (u = uB = uA)، چرا که xA و xB مشابه هستند، نتایج اندازه گیري از نظر اندازه شناسی سازگار نبوده و در نتیجه، چنانچه شرط زیر معتبر باشد، می تواند مقادیر کمیت متفاوت را نشان دهد:

اگر ud در ترکیب با تعداد درجات آزادي پایین مورد انتظار باشد، آن گاه kd ݇می بایست بر اساس آن تنظیم شود.

اگر یکسان بودن بعضی از اثرات سیستماتیک تأثیرگذار در تعیین xA و xB مشخص شده باشد، نمی بایست آن ها را در تخمین ud لحاظ کرد. براي مثال، اگر تعیین مقدار سرب در خاك، قبل و بعد از تیمار در آزمایشگاه یکسان و کالیبراسیون یکسان، اجرا شود، بعضی از اثرات سیستماتیک تأثیرگذار بر xA و xB به صورت منفرد بر pAB تأثیر نخواهند داشت. در این حالت، به جاي ترکیب uA و uB تخمینی با استفاده از معادله (10 ،(ارزیابی تابع pAB با تمام متغیرهاي مستقل و مشترك آن (مثال 4 (ترجیح داده می شود. متدهاي عددي براي ترکیب مولفه هاي عدم قطعیت نظیر متدهاي کراگتن و مونت کارلو [4 ،[به خصوص براي این وضعیت هاي پیچیده مفید هستند.

5.5 اطلاعات حاصل از حوزه هاي مختلف

بسیاري از اندازه گیري هاي تجزیه جایی انجام می شوند که مقادیر هدف ویژگی هاي عملکردي اندازه گیري در دسترس نمی باشند، و آزمون هاي مهارت یا دیگر مقایسه ها نیز به طور منظم برگزار نمی شوند.

در این موارد، عدم قطعیت هدف می تواند با لحاظ کردن مقادیر هدف براي ویژگی هاي عملکردي اندازه گیري ها براي اهداف مشابه یا مرتبط تعریف شود.

حدود مشخصه و عدم قطعیت هاي اندازه گیري هدف بر اساس نوع استفاده کمیت اندازه گیري شده تعریف می شوند که از مدیریت الزامات بهداشت عمومی یا فردي گرفته تا مدیریت منافع مالی را شامل می شوند. اگر مشابهت بین موارد استفاده شناسایی شود، عدم قطعیت هدف براي یک «هدف آنالیت/ماتریکس/اندازه گیري» تعریف می شود. ترکیب می تواند براي تعریف عدم قطعیت هدف در دیگر مشکلات تجزیه اي مورد استفاده قرار گیرد. هر اندازه مسائل تجزیه اي شبیه تر و یا مرتبط به یکدیگر باشند، ارزیابی راحتتر خواهد شد.

وقتی یک تفاوت آشکار در تقاضاي کنترل دو کمیت مشاهده شود، این وضع میتواند براي توجیه یک نسبت معین بین عدم قطعیت هاي اندازه گیري هدف مربوطه استفاده شود (مثال 5 و 6

این برون یابی یا تخمین، چنان چه پارامترهاي مختلف مطالعه شوند، کمتر آشکار است، اگر چه امکان آن وجود دارد. (مثال 7 (

عدم قطعیت هدف می تواند درون بخش آنالیزي یکسان نیز انتقال داده شود. معمولاً این مقادیر از مولفه هاي عمده تا جزیی تغییر می کنند. در بعضی موارد، به خاطر محدودیت هاي تجزیه اي، عدم قطعیت هاي اندازه گیري هدف براي پارامترهاي آلی، بزرگتر از پارامترهاي معدنی می باشند.

هر گونه استفاده عدم قطعیت هدف از دیگر زمینه هاي تجزیه اي می بایست به طور آشکار توجیه شود. از برون یابی متوالی عدم قطعیت هدف، بین مسائل تجزیه اي مختلف می بایست اجتناب شود، چرا که احتمال هماهن گسازي آن ها کمتر خواهد شد.

در بعضی موارد، تعریف عدم قطعیت هدف می بایست وضعیت امروزي روش هاي اجرایی اندازه گیري را لحاظ کند و تعادلی بین اطمینان در پذیرش آن از سوي فرد یا اجتماع، و قابلیت دسترسی به عدم قطعیت هدف، ایجاد کند. اشخاص بدون پیش زمینه تجزیه اي یا اندازه شناسی در زمینه خاص اندازه گیري، تمایل به درخواست عدم قطعیت پایین و غیر واقع بینانه دارند. در این موارد، تجزیه گر می بایست توضیح دهد که چرا عدم قطعیت هدف پیشنهاد شده قانع کننده است.