عدم قطعیت

عدم قطعیت اندازه گیری، پراکندگی مقادیری را مشخص می کند که به طور منطقی می تواند به مقدار اعلام شده کمیت خروجی (اندازه ده) نسبت داده شود. به عبارت دیگر، عدم قطعیت U بازه‌ای است که احتمالاً مقدار واقعی معمولی مقدار خروجی در آن قرار می‌گیرد. برای مثال، اگر Y مقدار محاسبه‌شده اندازه‌گیری (کمیت خروجی) از داده‌های کمیت‌های ورودی اندازه‌گیری‌شده و U عدم قطعیت باشد، آنگاه مقدار واقعی احتمالاً بین Y- U و Y +U قرار دارد.

عدم قطعیت کمیت خروجی Y شامل عدم قطعیت در اندازه گیری کمیت های ورودی است. دو روش برای ارزیابی آنها وجود دارد، یعنی ارزیابی نوع A و ارزیابی نوع B. اما در هر دو مورد، کمیت های محاسبه شده واریانس هستند (ارزیابی نوع A) یا ماهیت مشابه واریانس ها دارند (ارزیابی نوع B)

عدم قطعیت استاندارد ترکیبی

انحراف استاندارد تخمینی برآورد y به عنوان عدم قطعیت استاندارد ترکیبی نامیده می شود و با uc.y مشخص می شود. عدم قطعیت uc.y با جذر مثبت مجموع مجذورات حاصل از انحراف معیار و مشتق جزئی مربوطه مشخص می شود. عبارات مشابهی برای مقادیر ورودی وابسته برای کوواریانس آنها اضافه می شود. uc.y، در این مورد، به عنوان عدم قطعیت استاندارد شناخته می شود.

برای یک کمیت مستقل XP، ممکن است بیش از یک منبع عدم قطعیت وجود داشته باشد، کمیتی مشابه با انحراف معیار برای هر منبع تعیین می شود و مربع های آنها اضافه می شود. جذر مجموع به عنوان عدم قطعیت استاندارد XP نامیده می شود و به عنوان u.xp نشان داده می شود. از نظر عددی عدم قطعیت استاندارد برابر با انحراف استاندارد ترکیبی XP است.

منبع : عدم قطعیت اندازه گیری