هنگام ارزیابی یک سیستم اندازه گیری باید به سه موضوع اساسی (مسائل اندازه گیری) پرداخت:
1) سیستم اندازه گیری باید حساسیت کافی را نشان دهد.
اولا، آیا ابزار (و استاندارد) دارای قدرت تفکیک کافی است؟ قدرت تفکیک (یا کلاس) با طراحی ثابت می شود و به عنوان نقطه شروع اساسی برای انتخاب یک سیستم اندازه گیری عمل می کند. به طور معمول، قانون ده برابری اعمال شده است، که بیان می کند که تفکیک پذیری ابزار باید رواداری (یا تغییرات فرآیند) را به ده قسمت یا بیشتر تقسیم کند.
دوم، آیا سیستم اندازه گیری قدرت تفکیک موثری را نشان می دهد؟ در رابطه با قدرت تفکیک، تعیین کنید که آیا سیستم اندازه گیری برای تشخیص تغییرات در محصول یا تغییرات فرآیند برای کاربرد و شرایط حساسیت را دارد یا خیر.
2) سیستم اندازه گیری باید پایدار باشد.
در شرایط تکرارپذیری، تغییرات سیستم اندازه گیری فقط به دلایل رایج است و نه دلایل خاص .
تحلیلگر اندازه گیری باید همیشه اهمیت عملی و آماری را در نظر بگیرد.
3) ویژگی های آماری (خطاها) در محدوده مورد انتظار و برای اهداف اندازه گیری (کنترل محصول یا کنترل فرآیند) کافی باشد.
سنت دیرینه گزارش خطای اندازه گیری تنها به عنوان درصدی از رواداری، برای چالش های بازار که بر بهبود استراتژیک و مستمر فرآیند تأکید دارد، کافی نیست. همانطور که فرآیندها تغییر می کنند و بهبود می یابند، یک سیستم اندازه گیری باید برای هدف مورد نظر خود دوباره ارزیابی شود. درک هدف اندازه گیری و اعمال ارزیابی مناسب برای سازمان (مدیریت، برنامه ریز اندازه گیری، اپراتور تولید و تحلیلگر کیفیت) ضروری است.
منبع مسائل اندازه گیری: آنالیز سیستم های اندازه گیری