همانند عملکرد فرآیند، عملکرد سیستم اندازهگیری اثر خالص همه منابع مهم و قابل تعیین تغییرات در طول زمان است.
عملکرد سیستم ، ارزیابی بلندمدت خطاهای اندازه گیری ترکیبی (تصادفی و سیستماتیک) را تعریف می کند. بنابراین، عملکرد شامل مولفه های خطای بلندمدت است:
توانمندی(خطاهای کوتاه مدت)
پایداری و تناسب.
تخمین عملکرد اندازه گیری، بیانی از خطای مورد انتظار برای شرایط تعریف شده، دامنه سیستم اندازه گیری است (برخلاف عدم قطعیت اندازه گیری، که بیانی از محدوده مورد انتظار خطا یا مقادیر مرتبط با نتیجه اندازه گیری است). بیان عملکرد تغییرات ترکیبی (واریانس) زمانی که خطاهای اندازه گیری نامرتبط هستند (تصادفی و مستقل) را می توان به صورت کمی محاسبه کرد:
باز هم، درست مانند عملکرد کوتاه مدت، عملکرد بلندمدت همیشه با محدوده مشخصی از اندازه گیری – شرایط، محدوده و زمان مرتبط است. محدوده تخمین عملکرد اندازهگیری میتواند بسیار خاص یا یک بیانیه کلی از عملیات، در یک بخش محدود یا کل محدوده اندازهگیری باشد. عملکرد بلند مدت می تواند به این معنا باشد: میانگین چندین ارزیابی قابلیت در طول زمان، میانگین خطای بلندمدت از نمودار کنترل اندازه گیری، ارزیابی سوابق کالیبراسیون یا مطالعات خطی چندگانه، یا میانگین خطا از چندین مطالعه GRR در طول عمر و دامنه سیستم اندازه گیری بیانیه عملکرد اندازه گیری فقط باید به اندازه ای کامل باشد که شرایط و محدوده اندازه گیری را به طور منطقی نشان دهد.
پایداری و یکنواختی طولانی مدت (خطاهای تکرارپذیری) در محدوده اندازه گیری در برآورد عملکرد گنجانده شده است. تحلیلگر اندازه گیری باید از همبستگی احتمالی خطاها باشد تا برآورد عملکرد را بیش از حد برآورد نکند. این کار بستگی به نحوه تعیین خطاهای مؤلفه دارد. هنگامی که خطی بودن، یکنواختی یا پایداری بلندمدت (تصحیح نشده) به طور قابل توجهی در محدوده متفاوت است، برنامه ریز اندازه گیری و تحلیلگر تنها دو انتخاب عملی دارد:
1) گزارش حداکثر (بدترین حالت) عملکرد برای کل شرایط تعریف شده، دامنه و محدوده سیستم اندازه گیری،
یا
2) ارزیابی های عملکردی چندگانه را برای بخش مشخصی از محدوده اندازه گیری (یعنی محدوده کم، متوسط، بزرگتر) تعیین و گزارش کند.
منبع عملکرد سیستم: آنالیز سیستم های اندازه گیری